Ŝanavaso

Ŝanavaso demandis Anandon “Kio estas la fundamenta nekreita esenco de ĉio?”

Ananda indikis la angulon de la veŝto de Ŝanavaso.

Ŝanavaso demandis, “Kio estas la baza esenco de la iluminiĝo de la Budhoj?”

Anando ekkaptis la angulon de la veŝto de Ŝanavaso kaj tiris ĝin.

Ŝanavaso tiam iluminiĝis.

En Sanskrito Ŝanavaso signifas “Natura Vestaĵo.” Kiam Ŝanavaso naskiĝis, li venis portante vestaĵon. Somere ĝi iĝis malvarman vestaĵon, en vintro iĝis varman vestaĵon. Kiam li estis inspirata foriri el socio, lia kutima vestaĵo propramove fariĝis almozula ornato.

Ŝanavaso ne nur hazarde naskiĝis tiel en sia aktuala vivdaŭro; kiam li estis komercisto en antaŭa vivo, li donis al cento Budhoj milojn futojn da felto, kaj ekde tiam li vestis naturan vestaĵon en ĉiu vivo. Kutime, homoj nomas la intervalon, post nuna ekzisto kaj antaŭ futura ekzisto, “intera ekzisto”. Dum tio tempo ili ne vestas vestaĵon.

“Ŝanavaso” estas ankaŭ la nomo de Barata planto nomata “Naŭ Branĉa Beleco.” Kiam ajn sanktulo naskiĝas, ĉi tiu planto kreskas sur klara tero. Kiam Ŝanavaso naskiĝis, tiu planto ekkreskis, kaj tial li nomiĝis Ŝanavason.

Li estis en la utero ses jarojn antaŭ la nasko. Estintece, la Budho estis montrinta forston kaj diris, “En ĉi tiu arbaro, almozulo nomiĝis Ŝanavaso turnos la radon de la instruado cento jarojn post mia morto .” Kiel okazis, Ŝanavaso naskiĝis tie post centjaro, finfine li ricevis la testamentaĵon de Anando, kaj loĝis en ĉi tiu arbaron. Turnanta la radon de la instruado, li venkis la fajran drakon; la fajra drako submetis sin al li kaj ofertis al li ĉi tiun arbaron. Ĉi tiu certe estis en akordo kun la antaŭdiro de la Budho.

Origine, tamen, Ŝanavaso estis sorĉisto el Himalajaj montojn. Post iĝanta disĉipulo de Anando, li demandis, “Kio esta la fundamenta nekreita esenco de ĉio?” Tio estas fakte io ke neniu krom Ŝanavaso iam demandis. La fundamenta nekreita esenco de ĉio estas en ĉiu, ili ankoraŭ ne scias ke ili havas ĝin, nek ili demandis.

Kial ĝi nomigas la nekreita esenco? Kvankam ĉio naskiĝis de ĝi, ĉi tiu esenco ne havas kreinto, tial ĝi nomigis la nekreita esenco. Tial ĉio estas fundamente nekreita – montoj ne estas montoj, riveroj ne estas riveroj. Tial Anando montris al la angulo de la veŝto de Ŝanavaso.

Ĉi tiu veŝto nomigas kaŝaja en Sanskrito; tiu signifas nedefinita kolor, kaj signifas nenaskita kolor. Fakte ĝi ne estas vidita en terminoj de kolor. Tamen en unu signifo, la subjektivaj kaj objektivaj spertoj de ĉiuj estuloj, el budhoj al insektoj, estas ĉiuj kolorita. Sed tiu ne estas la kolor perceptis per la sencoj, do estas neniun mondon transcendi, neniun iluminiĝon realigi.

Kvankam li komprenis tiun, Ŝanavaso daŭrigis demandi, “Kio esta la fundamenta esenco de lerismo de la budhoj?” Kvankam estis neniam ajna eraro pri tiu, krom se vi trovas ke vi havas ĝin, vi estos senutile malhelpita per vian propran okulojn. Tial Ŝanavaso demandis tiun demandon: por klarigi la fonton de ciuj budhoj.

Respondanta al la voko, Anando intence tiris la veŝto de Ŝanavaso por sciigi lin ke la budhoj estis ekestinta kiel respondo al la ŝerĉo por ilin. Do Ŝanavaso estis ege klera.

Kvankam, tio kio neniam estis fuŝita estas kiel ĉi tiu, vi ne povas îam ajn scias ke ĝi estas via propra saĝecpatrino de ĉiuj budhoj krom se vi trovas ĝin unufoje.

Tiu estas kial Budhoj aperis en la mondo unu post alio, kaj kial zenaj majstroj estas instruinta generacio post generacio. Kvankam ne estis io ajn doni al iu ajn aŭ io ajn ricevi el iu ajn, necesas sperti ĉi tiun tiel intime kiel sentanta la nazon sur via propra vizaĝo.

Zena studo petas ke vi enketas kaj vekiĝas per vi mem. Post veko, vi devus renkonti aliajn kiuj estas kleraj. Se vi ne renkontas iun kleran, vi ĵus iĝos obsedanta kaj ne povas nomigi zenan serĉisto.

Devus klara el ĉi tiu rakonto pri Ŝanavaso ke vi ne devus disipi via vivon. Vi ne devus nur propramova naturisto, kaj vi ne devus preferi vian propran ideon de vi mem aŭ de vi antaŭaj vidojn.

Vi povus opinii ke Budhista Zeno ĵus estas por apartaj homoj kaj vi ne taŭgas por ĝi, sed tiaj ideoj estas la plej malbona stulteco. Kiu inter la prauloj ne estis mortulo? Kies karaktero ne influigis per sociaj kaj materialaj valoroj? Unufoje ili studis zenon, tamen, ili penetris tute tra.

Eble estis diferencoj, en periodoj de vera, imita, kaj dekadenca budhismo en Barato, Ĉinio, kaj Japanio, sed estis multaj sanktuloj kiuj realigis la fruktojn de budhismo. Ĉar vi havas la samaj fakultojn kiel la prauloj, kie ajn vi estas, vi ankoraŭ estas homojn. Viaj korpa kaj mensa elementoj ne estas malsama de Kasjapo kaj Anando, tiel kial vi estus malsama de la prauloj rilate al iluminiĝo.

Estas nur per malsukceso trovi la vero kaj majstri la vojon ke vi perdas la homan korpon vane, sen iam ajn komprenanta tio kio estas ene.

Anando prenis Kasjapo por sia majstro ĉar li lernis ke li ne devus malŝpari sian vivon, kaj tiel li ankaŭ akceptis Ŝanavaso kiel discipulo. Tiel oni transdonis la vojo el majstro al lernanto. Kiam oni komunikas la trezorejon de la okula de vero kaj la menson de nirvano tiel, ĝi ne estas malsama kiam la budho estis en la mondo.

Do, ne bedaŭru ke vi ne naskiĝis en la lando de la budha naskiĝloko, kaj ne vekriu ke vi ne renkontis la budhon vivantan en la mondo. En la estinteco, vi plantis semaĵojn de virto kaj formis afineco kun saĝeco; kaŭze de tiu vi kunestiĝis in ĉi tiu kongregacio.

Ĉi tio ja estas kiel staranta ŝultro al ŝultro kun Kasjapo, sidanta genuo al genuo kun Anando. Do se ni estus gastiganto kaj gasto dum unu tago, vi estos budhoj kaj zena majstroj viajn tutajn vivdaŭrojn.

Ne blokiĝu en sencaj objektoj, ne pasu vane la noktojn kaj tagojn. Laboru sur la Vojo atente, por atingi la finfinan punkton, kion la prauloj penetris, kaj por ricevi la sigelon de iluminiĝo kaj direktojn ĉitage por la estonteco.

Mi havas alian verson por klarigi la nunan rakonton.

La senfonta rivero sur altega monto –
Borante rokojn, balaante nubojn, ĝi hulas antaŭen
Disĵetante nubojn, sendante florojn flugi vaste,
La longo de blanka silko estas tute libera de polvo.